Jak już wiecie są takie książki, które wykraczają daleko poza tradycyjnie pojmowane standardy wydawnicze. Każda z nich jest na swój sposób innowacyjnym projektem, choć wciąż pozostaje zwykłą książką. Poniżej możecie poznać jeszcze kilka najbardziej nietypowych projektów książek.
Zaprojektowana przez Helen Friel specjalna edycja opowiadania Edgara Allana Poe pt. „Duch przekory”. Książka ta, aby mogła być prawidłowo odczytana, musi zostać zniszczona. Friel tak opowiada o swoim projekcie: „‚Duch przekory’ mówi o głosie wewnątrz każdego z nas, który skłania nas do robienia rzeczy, jakich wiemy, że nie powinniśmy robić. Każda strona jest perforowana metodą siatki z brakującymi fragmentami tekstu. Czytelnicy muszą przestrzegać łatwej instrukcji, jak podrzeć i złożyć poszczególne sekcje, aby odkryć brakujący tekst.”
Powieść służy nie tylko do czytania, ale także do składania. Czytelnik wchodzi niejako w opowieść, w której staje się bohaterem. Dzięki tej pozycji można również rozwiązać wiele zagadek logicznych.
Jest to zestaw: książka i kamizelka naszpikowana czujnikami. Te ostatnie w zależności od nastroju opowieści wyzwalają różnorodne bodźce: podnoszą temperaturę ciała, pozwalają kamizelce napełniać się powietrzem czy włączają różne rodzaje wibracji.
Chilijska artystka, Francisca Prieto, stworzyła książkę, która służy owszem do czytania, ale poezja (a właściwie antypoezja) w niej zawarta nabiera sensu jedynie po odpowiednim złożeniu kartek w bryłę dwudziestosześcianu.
Książka autorstwa Marthy Hayden traktuje o zdrowotnym wpływie kawy i zrobiona jest z… resztek kawowych.
Tom poetycki Raymonda Queneau – francuskiego poety składa się z dziesięciu sonetów, zawierających te same rymy. Wszystkie są pocięte na równe paski, a każdy pasek zawiera jeden wers sonetu. Dzięki temu zabiegowi, czytelnik może sam zmieniać wersy, przekładając poszczególne paski. Jeśli wierzyć tytułowi, podobno można w ten sposób stworzyć sto tysięcy miliardów różnych utworów.
Na polskim literackim poletku też można znaleźć dzikich eksperymentatorów. Jednym z takich przykładów jest Zenon Fajfer i jego Oka-leczenie / (O)patrzenie, czyli w zasadzie… trójksiąg. Cała zabawa polega na tym, że zamiast trzech osobnych tomów czytelnik dostaje jeden, w którym wszystkie okładki są ze sobą połączone. Czytanie przez trzy osoby jednocześnie tej trylogii jest niemożliwe, nawet jedna osoba może mieć problem, aby umiejętnie utrzymać tę pozycję w rękach.
Książka autorstwa krakowskiego artysty Andrzeja Bednarczyka posiada okładkę z betonu. W środku na kartach papieru znajdują się skaliste detale, surowe pejzaże z gór poprzeplatane drobnymi wierszami. Przez środek wszystkich kart przechodzi otwór, który w zamiarze artysty jest miniaturą studni, z kamykiem na dnie.
Źródło:
http://booklips.pl/zestawienia/11-nietypowo-zaprojektowanych-ksiazek/ oraz https://www.polityka.pl/galerie/1673214,6,13-najdziwniejszych-ksiazek-swiata.read h